Vroedvrouwen of verloskundigen waren in de beginjaren ongeschoolde vrouwen, zij verkregen de noodzakelijke kennis en ervaring door de praktijk. Naast het begeleiden van bevallingen namen zij ook nevenfuncties aan, zoals het in huis nemen van zwangere vrouwen en het bakeren van zuigelingen. Door het begeleiden van bevallingen kwamen vroedvrouwen bij dag, maar meer nog bij nacht en ontij, in de huizen van alle mogelijke bevolkingsgroepen. Dit waren in veel gevallen donkere slecht geventileerde ruimten, vaak onder onhygiënische omstandigheden. Daarom gaven vroedvrouwen ook adviezen over hygiëne en algemene gezondheid. Tevens hadden zij als taak bij de geboorte van een buitenechtelijk kind de naam van de vader op te vragen en daarvan verslag te doen bij de overheid. Tenslotte moesten zij (mede) de opleiding van aspirant-vroedvrouwen verzorgen. Pas in 1902 werden er wettelijke eisen gesteld aan het beroep. Tussen 1917 en 1990 hebben twee verloskundigen veel Didammers het levenslicht laten aanschouwen. Dat waren mevrouw E.A. Schuurman-Markhorst en mevrouw C.A.J.Th. Volman-Derks.

Nadat mevrouw Hubbers-Seevens - na een dienstverband van bijna achtenveertig jaar - besloot om met pensioen te gaan, was het tot 1917 een komen en gaan van aangestelde vroedvrouwen. Dit waren achtereenvolgens: mejuffrouw/mevrouw Rethaus, Kersten-Timmermans, Rietveld-Daal, Boer en als laatste Adriane van Oerle-Groesen uit Elst, die per 1 maart 1917 eervol ontslag nam.

E.A. Schuurman-Markhorst Periode: 1917-1953 Zij trad in het huwelijk met Wilhelmus Theodorus Schuurman uit ’s-Heerenberg. Zij was nauw betrokken bij de opening van het consultatiebureau dat in juni 1941 werd geopend binnen de poorten van het Albertusgesticht. Juffer Schuurman, zoals ze in de volksmond werd genoemd, verrichtte meer dan 10.000 bevallingen. Zie artikel over Vroedvrouw Schuurman

C.A.J.Th. Volman-Derks Periode: 1954-1990 Na het behalen van het diploma verloskunde in 1954 vestigde zij zich als verloskundige in Didam. Zij ging in pension bij de familie Wolf in de Spoorstraat en trad in 1956 in het huwelijk met de heer Volman, afkomstig uit Wehl. Haar praktijk was aan de Willibrordusweg gevestigd. Zij was verantwoordelijk voor de bevalling van bijna de helft van de totale Didamse bevolking toen zij afscheid nam in 1990. Zie artikel over Vroedvrouw Volman

Bronnen

• 100 jaar Albertusstichting 1891-1991, blz.12, van P.J. ten Berge, H.P.L. Tomas en Drs. J.B. Smit. (Didam 1991)
• Didam in de twintigste eeuw, jaar 1979 (Didam 2007)